Fidel Alejandro Castro Ruz ( söylenişi) (13 Ağustos 1926, Mayarí - 25 Kasım 2016, Havana), 1959'dan 2008'e kadar Küba'nın lideri olarak görev yapan Kübalı siyasetçi ve devrimciydi. 1959 ile 1976 yılları arasında Küba başbakanı, 1976 ile 2008 yılları arasında ise Küba devlet başkanı olarak görev yaptı. Marksist-Leninist ve Küba milliyetçisi ideolojiye sahip olan Castro, 1965 ile 2011 yılları arasında Küba Komünist Partisi'nin birinci sekreteri olarak da görev yaptı. Yönetimi altında Küba, tek partili bir komünist devlet hâline geldi; sanayi ve ticaret kamulaştırıldı ve toplumun çeşitli kesimlerinde sosyalist reformlar uygulandı. Birán'da zengin bir İspanyol çiftçinin oğlu olarak dünyaya gelen Castro, Havana Üniversitesi'nde hukuk eğitimi alırken solcu ve anti-emperyalist fikirleri benimsedi. Dominik Cumhuriyeti ve Kolombiya'da sağcı hükûmetlere karşı isyanlara katıldıktan sonra, Küba Devlet Başkanı Fulgencio Batista'yı devirmeyi planladı ve 1953'te Moncada Kışlası'na başarısız bir saldırı düzenledi. Bir yıl hapis yattıktan sonra Meksika'ya giden Castro, kardeşi Raúl Castro ve Ernesto “Che” Guevara ile birlikte 26 Temmuz Hareketi adlı devrimci bir grup kurdu. Küba'ya döndüğünde, Sierra Maestra'dan Batista'nın güçlerine karşı gerilla savaşı yürütüp Hareketi yöneterek Küba Devrimi'nde önemli bir rol oynadı. 1959'da Batista'nın devrilmesinin ardından başbakan olarak askeri ve siyasi iktidarı ele geçirdi. Amerika Birleşik Devletleri, Castro'nun hükûmetine karşı suikast girişimleri, ekonomik ambargolar ve 1961'deki Domuzlar Körfezi Çıkarması da dâhil olmak üzere çeşitli karşı devrim girişimleriyle onu devirmeye çalıştı, ancak başarılı olamadı. Bu tehditlere karşı koyan Castro, Sovyetler Birliği ile ittifak kurdu ve Sovyetlerin Küba'ya nükleer silah yerleştirmesine izin verdi; bu gelişme, 1962'de Soğuk Savaş'ın belirleyici olaylarından biri olan Küba Füze Krizi'ne yol açtı. Marksist-Leninist bir kalkınma modelini benimseyen Castro, Küba'yı Batı Yarımküre'de ilk tek partili sosyalist devlet hâline getirdi. Merkezi ekonomik planlamayı uygulayan ve sağlık ile eğitim hizmetlerini genişleten politikalar, basının devlet kontrolü ve iç muhalefetin bastırılmasıyla birlikte yürürlüğe kondu. Yurtdışında Castro, anti-emperyalist devrimci grupları destekledi; Şili, Nikaragua ve Grenada'da Marksist hükûmetlerin kurulmasına katkıda bulundu ve Yom Kippur Savaşı, Ogaden Savaşı ve Angola İç Savaşı'nda müttefiklerine asker gönderdi. Bu eylemler, 1979-1983 yıllarında Bağlantısızlar Hareketi'nin liderliği ve Küba'nın tıbbi enternasyonalizmi ile birleşerek ülkenin uluslararası profilini artırdı. 1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından Castro, Küba'yı “Özel Dönem” olarak adlandırılan ekonomik krizden geçirdi ve çevrecilik ile küreselleşme karşıtı fikirleri benimsedi. 2000'li yıllarda Latin Amerika'daki “pembe dalga” hareketi içinde, özellikle Hugo Chávez'in Venezuela'sıyla ittifaklar kurdu ve Latin Amerika İçin Bolivarcı İttifak'ın oluşumuna katkı sağladı.